"Stowarzyszenie umarłych poetów" N.H. Kleinbaum

Po tym, jak skończyłam dość lekką lekturę, potrzebowałam silniejszego bodźca. Nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać po książce Kleinbauma. Tytuł od dawna był mi znany, ale okazji nie miałam do czytania. No i stało się. Niedawno tak jakoś pozycja uderzyła do mnie i wsiąknęłam. 

Historia to krótka. Nowy rok szkolny w Akademii Weltona. Surowe zasady. Prestiż. Uczniowie w tej elitarnej szkole średniej muszą dostosowywać się do panujących zasad, skupiając się na nauce, a wyzbywając się tym samym jakichkolwiek ideałów czy marzeń.

Nowy nauczyciel angielskiego, a były absolwent, wprowadza pewne urozmaicenia na swoich lekcjach. Pan Keating przeciwstawia się dyscyplinie, podając swym uczniom coś nowego - własne zdanie, wolność myśli. 

Tylko czym jest magiczne stowarzyszenie, o którym mowa w tytule? O nie, tego Wam nie wyjaśnię. To już musi za mnie zrobić nauczyciel angielskiego; "O kapitanie mój, kapitanie!".

A może i przy okazji nauczycie się czegoś jeszcze i dowiecie się, co tak naprawdę zwycięża. Rygorystyczne metody, a może zasada "carpe diem"?

Początkowo myślałam, iż to film powstał na podstawie książki. Okazało się jednak, iż jest odwrotnie. A przecież utwór mnie zachwycił! Dla mnie to niemal arcydzieło. Trochę zabrakło, natomiast nie mogę zaprzeczyć, że to, co podarował mi autor, jest wspaniałe. No na film to już na pewno się doczekać nie mogę. Muszę go zobaczyć (tym bardziej, że w roli jednego z uczniów wcielił się dr Wilson xD a ciekawa jestem, jak wygląda jego gra aktorska w innej produkcji).