"Olivier i zeszyt z marzeniami" S. Nicholls

Czy ktoś z Was myślał kiedyś o napisaniu książki o sobie? To nie takie łatwe, co? Ale Olivierowi, głównemu bohaterowi książki Sally Nicholls, się udało. Opisał świat takim, jaki go widzi. Zamieszczał listy, które charakteryzowały jego charakter i wygląd. Napisał listę swoich marzeń.

Sally Nicholls to angielska pisarka, która urodziła się w 1983r. Jest twórczynią literatury dziecięcej. „Olivier i zeszyt z marzeniami” to jej debiutancka powieść, która w 2008 roku zdobyła nagrodę.

Olivier to około dziesięcio-jedenastoletni chłopiec chory na białaczkę. Na okładce spotkamy się ze stwierdzeniem, że to kolega Oskara z książki Schmitta. Łączą ich pewne podobieństwa, ale to tylko recenzja, więc nie będę zagłębiać się w szczegóły. Te możecie odkryć sami.

Olivier nie przebywa w szpitalu. Jego stan jest na tyle stabilny, że może sobie na to pozwolić. Jednocześnie, jak się okazuje, chłopcu pozostał co najwyżej rok życia, dlatego też lekarze nie chcą, by chłopiec spędzał ostatnie dni poza domem. Olivier i jego przyjaciel ze szpitala Feliks mają wiele zaskakujących pomysłów. Są bystrzy i inteligentni. Znają swój los. Ale chcą także spróbować różnych rzeczy.

Chłopcy mają lekcje w domu. Nie są to jednak zwykłe zajęcia. Uczą się oni rzeczy, których w szkołach często nie ma (ewentualnie jak czasem nauczyciel/ka okaże się na tyle dobra, że zrobi lekcje w formie zabawy). W ten sposób też Olivier zaczyna pisać książkę.

Język, jakim została napisana książka, jest odpowiedni dla głównego bohatera. Bardzo dobrze odzwierciedla punkt widzenia dziesięciolatka. Ponadto utwór czyta się bardzo szybko i przyjemnie.

Bardzo podobały mi się kartki z zeszytów, które pojawiają się co jakiś czas. Takie wyrwane listy, których Olivier nie chce nikomu pokazać.

Książka przekonuje, że każde marzenie można spełnić. Wystarczy tylko trochę chęci i samozaparcia, a okaże się, że to wcale nie było aż takie trudne. No takie łatwe też, co prawda, nie, ale bez odrobiny wysiłku, nie ma tego zadowolenia. Olivier pokazuje też, że nasze marzenia nie muszą spełniać się dosłownie. Gdy trochę „naciągniemy” zasady, okaże się, iż tak naprawdę teraz wspomnienia stają się piękniejsze, marzenia wyjątkowe, a życie, nawet te króciutkie, pełne radości i spełnienia.