Nie ma się co oszukiwać, opasłe tomy zawsze budzą pewien lęk i obawę. Tak też było i w tym przypadku. Potwornie bałam się rozczarowania, nudy i dni męki nad lekturą "Błazna królowej". Na szczęście, nie miałam powodów do obaw. Czytałam tę powieść z niekłamaną przyjemnością.
Główną bohaterką jest Hanna. Z pochodzenia Żydówka, emigrantka z Hiszpanii, obecnie mieszka w Anglii, przebrana za chłopca, pomaga swojemu ojcu w księgarni. Musi ukrywać swoją wiarę, by nie została spalona na stosie, jak jej matka. Pewnego dnia do księgarni wchodzi dwóch mężczyzn i anioł - a przynajmniej tak to wygląda w oczach dziewczyny. Wkrótce okazuje się, że posiada Wzrok i zostaje mianowana błaznem na królewskim dworze. Czym urzekła chorowitego króla Edwarda? Jak zdobyła sympatię Marii i Elżbiety - księżniczek pretendującymi do walki o tron?
Historia Hanny błaźnicy to tylko pretekst do opisania losów Anglii w połowie XVI wieku. Rywalizacja między Marią, a Elżbietą to tylko jeden z aspektów. Poza tym obecne są prześladowania religijne, wojny. A wśród tego wszystkiego zwyczajne problemy, zawiłości miłości i pożądanie.
Cała powieść została poprowadzona w narracji pierwszoosobowej i, jak nietrudno się domyślić, narratorem jest Hanna. To ciekawy zabieg, albowiem mamy jednocześnie pełny opis tego, co obecnie działo się w Anglii, jak też cząstkę odczuć jednostki odnośnie tego wszystkiego. Przy okazji, nie mogę nie dodać, że autorka w żaden sposób nie kreuje poglądu czytelnika. To same wydarzenia wpływają przerażająco, nie zdanie i uwagi narratora.
Gdyby nie fakt, iż miałam niewiele czasu na czytanie, książkę pochłonęłabym niemal od razu. Tak, zajęło mi to więcej czasu, ale nie żałuję. Mogłam dłużej delektować się lekturą i przekonać raz jeszcze do stylu pani Gregory.
Lubię książki Gregory, choć tak jak piszesz najbardziej podobały mi się "Kochanice krola". Tej jeszcze nie miałam okazji czytać.
OdpowiedzUsuńGregory uwielbiam, a tę książkę bardzo miło wspominam jako jedną z najlepszych :)
OdpowiedzUsuńBardzo chcę zapoznać się z twórczości pani Gregory, myślę ze tę na pewno przeczytam ale dopiero po Kochanicach, które marzą mi się od bardzo dawna :) Ciekawa recenzja!
OdpowiedzUsuńKsiazke mam na polce, niestety jeszcze troche poczeka. Mialam plan, aby przeczytac calosc Gregory w tym roku, ale mi nie wyszlo, przeczytalam tylko cztery ksiazki. Bede nadrabiac w przyszlym roku:)
OdpowiedzUsuńBardzo mnie zaciekawiłaś, z przyjemnością przeczytam.
OdpowiedzUsuńnie kusi mnie ta pozycja - chociaż recenzja jest ciekawa :)
OdpowiedzUsuńTez nie raz czuję obawę, czy aby gruba cegła przypadnie mi do gustu i czy mam chęć tracić na nią czas. Ale skoro Pani Gregory tak zachwyca czytelniczki swoimi powieściami, to chyba i ja się skuszę :)
OdpowiedzUsuń